Ból głowy jest najczęstszą przyczyną szukania pomocy lekarskiej. Ból głowy może powstać samoistnie lub stanowić objaw wtórny do różnego rodzaju schorzeń, urazów i innych zaburzeń czynności organizmu.
Ból głowy wymaga szybkiego i starannego postępowania diagnostycznego, gdyż może być wywołany czynnikami potencjalnie odwracalnymi, wymagającymi czasem interwencji zabiegowej, jak np. krwawienie do jamy czaszki czy guz mózgu. Migrena jest samoistnym bólem głowy, który występuje często i staje się nawet synonimem samoistnych bólów głowy, choć w rzeczywistości stanowi ściśle określoną postać bólów samoistnych. Migrena rozpoczyna się najczęściej u ludzi młodych. Przeważnie bóle migrenowe pojawiają się przed 40 rokiem życia, częściej u kobiet. U niektórych pacjentów trwa większą część życia i jest wówczas określona, jako migrena przewlekła. W bardziej szczegółowej definicji migrena przewlekła odnosi się do przypadków, gdy napady bólowe są częstsze niż przez 15 dni w miesiącu a ich przyczyna jest niejasna. W różnicowaniu tej postaci migreny należy wyróżnić ból spowodowany podawaniem leków przeciwbólowych, który jest objawową postacią bólu głowy. Migrena w postaci typowej charakteryzuje się napadami bólu, najczęściej połowy głowy trwającymi 4-72 godzin. W czasie trwania napadów migreny występują objawy towarzyszące, najczęściej nudności i wymioty, nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne, zawroty głowy. Migrena może występować z objawami poprzedzającymi, czyli z aurą oraz bez aury. Objawy aury bywają różne, ale najczęściej są to zaburzenia wzrokowe, neurologiczne objawy ubytkowe o typie drętwienia i niedowładu połowicznego, czy afazji. Objawy aury ustępują po pojawieniu się napadu bólów głowy.
Leczenie migreny podzielić można na przerywające atak migreny oraz na postępowanie zapobiegające napadom (profilaktyczne). Leczenie napadu migreny polega na podaniu leków przeciwbólowych, głównie niesterydowych leków przeciwzapalnych, które nie zawsze są skuteczne. Bardziej zaawansowane leczenie napadów migreny, to zastosowanie tryptanów. Leki tej grupy charakteryzują się dużą skutecznością terapeutyczną. Leczenie profilaktyczne migreny obejmuje wiele różnych metod podawania. Najczęściej jest to podawanie leków beta -adrenalitycznych (propranolol 20 mg). Stosowane są również leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpadaczkowe, antagoniści wapnia oraz serotoniny. Leczenie migreny powinno być spersonalizowane z uwagi na duże indywidualne różnice w reakcji na zastosowanie metody terapeutycznej. Skuteczne może być leczenie fizjo- i psychoterapeutyczne, a także zastosowanie akupunktury oraz blokad nerwów obwodowych. Nową grupą leków stosowanych w terapii migreny są przeciwciała monoklonalne skierowane przeciwko peptydowi zależnemu od genu kalcytoniny (CGRP). Pierwszym zarejestrowanym lekiem był erenumab (Aimovig), a następnymi kandydatami są eptinezumab, fremanezumab i galkazenumab. Leki te są pierwszymi preparatami specyficznie działającymi na patogenetyczne mechanizmy migreny. Wykazują one dużą skuteczność w profilaktycznym leczeniu migreny.
W wielodyscyplinarnym ośrodku leczenia bólu „Analgomed” stosowane są zintegrowane metody leczenia bólu głowy, ze szczególnym uwzględnieniem bólów migrenowych. Pozwalają one na indywidualne dobranie najbardziej skutecznego postępowania zabiegowego i leczniczego.